تاسیسات

ساخت و ساز ساختمان های فولادی

ساخت و ساز فولاد ی با پیچ و پرچ: در این شیوه اجزاء فولادی به شکل نهایی و رنگ شده در کارخانه تولید می شوند و پس از انتقال به محل کار، با استفاده از اتصالات پیچی و پرچی به هم متصل می شوند. این شیوه، از آنجا که بخش بزرگی از روند کار در کارگاه انجام می گیرد، عموماً در ساخت سازه های فولاد ی ترجیح داده می شود، چرا که در کارگاه شرایط کاری قابل کنترل تر هستند و انجام پرداخت های ماشینکاری روی فولاد بهتر صورت می گیرد. اندازه اجزاء ساخته شده بستگی به قابلیت وسیله حمل و نقل آنان دارد و معمولاً در اندازه های 6 تا 12 متری در طول قابل ساخت و حمل و نقل هستند.در این شیوه تنها کاری که لازم است در محل ساختمان انجام بگیرد، بلند کردن فولاد و قرار دادن آن در محل خود و اتصال آن به سایر اجزاء است و به همین دلیل سرعت انجام کار بسیار بیشتر از شیوه سنتی است.

ساختمان های پیش ساخته نمونه های خوبی از ساخت سازه فولادی با استفاده از پیچ و پرچ هستند که تمام کارهای طراحی، ساخت، انتقال و برپایی ساختمان می تواند توسط یک پیمانکار برای مالک انجام بگیرد. ساخت سازه های فولادی سبک: این نوع از ساخت و ساز فولادی عموماً در آمریکای شمالی و بخش هایی از اروپا برای واحد های مسکونی یا ساختمان های کوچک به کار می رود. شیوه کار در این نوع ساختمان فولادی بسیار شبیه به ساخت ساختمان های اسکلت چوبی است با این تفاوت که به جای چوب از فولاد استفاده می شود. اجزاء فولادی به کار رفته در این شیوه به شکل صفحه های فولادی با ضخامت کم (بین 1 تا 3 میلیمتر) و سطح مقطع های C شکل یا Z شکل می باشند.

ساخت سنتی اسکلت فولادی: در این شیوه سازنده های ساختمان، اعضای فولاد ی مورد نیاز سازه را در محل کار به اندازه های مطلوب می برند و سپس برای ایجاد سازه نهایی آنها را به هم جوش می دهند. این شیوه را می توان به طور کامل در محل ساختمان انجام داد که البته نیاز به نیروی کار فراوانی خواهد داشت، یا می توان بخشی از کار را در کارگاه انجام داد تا کیفیت کار بالاتر برود و نیز زمان آن کاهش یابد.

درب ضد سرقت